Rank: Newbie
Groups: Member
Joined: 8/30/2009
Posts: 0
Points: 3
Location: ΝΕΑ ΦΙΛΑΔΕΛΦΕΙΑ
|
(Υπόψη κου Δημάρχου)
Κε Δήμαρχε,
Με σχετική έκπληξη πληροφορηθήκαμε την εκδήλωση που προγραμμάτισε ο Δήμος για τη περιοχή μας. Είμαι κάτοικος αυτής της γωνιάς της Νέας Φιλαδέλφειας από το 1971 και εύχομαι ειλικρινά η εκδήλωση να είναι πετυχημένη.
Η παρουσία νεαρών κυρίως δημοτών της πόλης μας έστω και για λίγες ώρες στο χώρο που επιλέχτηκε για το river party στις 26 Σεπτεμβρίου 2009 μας γεμίζει ελπίδα πως η περιοχή αυτή της Νέας Φιλαδέλφειας θα τύχει μιας αξιόλογης προβολής σε ότι αφορά τη φυσική ομορφιά του Κηφισού ή ορθότερα, ότι απέμεινε από αυτή.
Για πολλά χρόνια οι συνδημότες μας αγνοούσαν ακόμα και το όνομα του ποταμού. Το αποκαλούσαν υποτιμητικά «ρέμα» και το τιμούσαν μόνο κάθε Καθαρά Δευτέρα για να κόψουν κλαδιά αμυγδαλιάς και να αμολήσουν «Αετό».
Αυτοί που το τίμησαν ιδιαίτερα στο παρελθόν ήταν ναρκομανείς από πολλά μέρη της Αθήνας όπου κρυμμένοι στους θάμνους και καλυμμένοι από το σκοτάδι (δεν υπήρξε ποτέ επαρκής φωτισμός) προχωρούσαν τελετουργικά στο θάνατο της ψυχής τους κάθε βράδυ. «Παραλία» ήταν το όνομα που έδωσαν σε αυτό το «στέκι» μέχρι που το εγκατέλειψαν μετά από την αντίδραση λίγων περίοικων που αρνήθηκαν πεισματικά να γίνονται καθημερινά οι ίδιοι μάρτυρες αυτής της ανθρώπινης απαξίωσης.
Είμαστε σίγουροι πως πριν την εκδήλωση θα προηγηθεί ένας καλός καθαρισμός του χώρου συμπεριλαμβανομένης και της παρακείμενης απότομης πλαγιάς αφού ο μοναδικός καθαρισμός που γίνεται στα ξερόχορτα κάθε καλοκαίρι δεν συμπεριλαμβάνει το κομμάτι αυτό λόγω της κλίσης του εδάφους.
Θα εκπλαγούν οι άνθρωποι της καθαριότητας που θα το επιχειρήσουν (αν το επιχειρήσουν) αφού κάτω από τα ξερά φύλλα θα ανακαλύψουν μπουκάλια, πλαστικά, τενεκεδάκια και σκουπίδια που πετούν εδώ και χρόνια όσοι πιστεύουν πως όλα αυτά είναι το καλύτερο...λίπασμα για τα φυτά. Θα βρουν επίσης οι άνθρωποι της καθαριότητας κάτω από τα ξερόχορτα και ολίγα...μπάζα από κάθε είδους οδικές επεμβάσεις και βελτιώσεις που έγιναν στην οδό Αχαΐας τα τελευταία ... 20 χρόνια.
Τα δέντρα και τα φυτά που κυριαρχούσαν σε αυτό το μέρος πριν πολλά - πολλά χρόνια ήταν τα πλατάνια, οι λυγαριές, οι πικροδάφνες και οι φλόμοι. Μετά από πολλές επεμβάσεις (επιχωματώσεις κυρίως) από πολλούς και διάφορους πλην όμως εξαιρετικά επικίνδυνους τύπους με επίσης πολλά και επικίνδυνα κίνητρα, η χλωρίδα και η πανίδα άλλαξε. Οι λιγοστοί τότε γραφικοί κάτοικοι έκοψαν την όρεξη της περαιτέρω οικοπεδοποίησης του Κηφισού και έσωσαν με μεγάλη προσπάθεια (και κόστος) ότι μπορούσε ακόμα να σωθεί. Σε αυτό το μικρό κομμάτι γης δεν φύονται πλέον νέα πλατάνια αφού το ύψος του εδάφους έχει ανυψωθεί από 2.5 έως και 4 μέτρα και οι ρίζες των πλατανιών απέχουν υψομετρικά από τη κοίτη του ποταμού όπου το νερό στο υπέδαφος είναι άφθονο. Φυτέψαμε λοιπόν πεύκα που οι νέες συνθήκες τα ευνοούσαν και η επιλογή αποδείχτηκε αρκετά σοφή. Κάτω από τα πεύκα, που η σκιά τους ήταν απαγορευτική για άλλα φυτά, επιλέξαμε τα γιούκα και την απολλώνια Δάφνη που δεν έχουν υψηλές απαιτήσεις σε υγρασία.
Η πανίδα δεν είναι πλέον τόσο πλούσια όσο στο παρελθόν. Το τελευταίο αηδόνι που ζευγάρωσε εδώ ήταν το 1992 και το τελευταίο που κελάηδησε το 1994. Η ευρύτερη περιοχή παλαιότερα ήταν η ...«χαρά του κυνηγού». Ακόμα και σήμερα όμως δεν έχουμε ξεμείνει από καρδερίνες, φλώρια, παπαδίτσες, τσαλαπετεινούς, κοκκινολαίμηδες, κοτσύφια και αποδημητικά όπως τα χελιδόνια. Κατά καιρούς εμφανίζονται ψαρόνια, παπαγάλοι Krameri - Krameri και Senegalus (συγχωρήστε με αν κάνω κάποιο λάθος στις λατινικές ονομασίες). Τα τελευταία τρία χρόνια έχουμε πολλές νερόκοτες στο ποτάμι και φέτος (κρατηθείτε) αποκτήσαμε και ..... ψάρια. Μην βιαστεί κανείς να γελάσει αφού το γεγονός είναι ήδη μία πραγματικότητα.
Εδώ και 38χρόνια που κατοικώ στο ποτάμι ποτέ δεν είχα δει τίποτε περισσότερο από βατράχια και νεροχελώνες μέσα στο νερό. Οι νεροχελώνες χάθηκαν πριν 35 χρόνια και τα βατράχια δεν εμφανίζονταν κάθε χρόνο αφού ο κάθε πονεμένος «επιχειρηματίας εργοστασιάρχης» αλλά και πολλοί παραποτάμιοι κάτοικοι έριχναν στο ποτάμι ότι μπορεί να βάλει ανθρώπου νους. Το νερό κυλούσε (πιθανόν τοξικότατο) πότε μπλε πότε άσπρο πότε κόκκινο και απορούσε κανείς τι ήταν αυτό που μπορούσε να το χρωματίζει τόσο έντονα. Ας μην πούμε τίποτε για το «άρωμά» του. Οι κατά καιρούς καθαρισμοί του ποταμού από μπουλντόζες της Ε.Υ.Δ.Α.Π ήταν η πλέον επικίνδυνη επέμβαση που έγινε ποτέ στη κοίτη αφού οι όχθες χωρίς τις ρίζες των φυτών δεν αντιστέκονταν στην ορμή των νερών του ποταμού μετά από τις βροχοπτώσεις με συνέπεια να χάνονται κάθε χρόνο εκατοντάδες κυβικά χώματος και η κοίτη να υποστεί εκβάθυνση τουλάχιστον 60 εκατοστών. Ευτυχώς επικράτησε τελικά η κοινή λογική και οι μπουλντόζες έχουν χρόνια να φανούν.
Σήμερα Δήμαρχε, ο αγώνας των ολίγων γραφικών πλην όμως αποφασισμένων κατοίκων εκείνης της εποχής να κρατήσουν σε κοινή χρήση αυτό το χώρο μάλλον δικαιώνεται αφού ο Δήμος στρέφει πλέον το βλέμμα του στο χώρο για τη φυσική ομορφιά του και όχι τη περαιτέρω τσιμεντοποίησή του.
Πολλά μπορούν να γίνουν στο ποτάμι αν πραγματικά το επιθυμούμε χωρίς μεγάλο κόστος. Σκεφθείτε για παράδειγμα έναν παραποτάμιο ποδηλατόδρομο που θα τοποθετούσε το Δήμο μας στους πρωτοπόρους αυτής της χώρας. Σκεφθείτε πόσοι συνδημότες μας θα περπατούσαν ή θα έκαναν ποδήλατο τα Κυριακάτικα πρωινά τους σε αυτή τη πράσινη λωρίδα γης χωρίς το θόρυβο και το κίνδυνο των αυτοκινήτων δίπλα στο μοναδικό ακάλυπτο τμήμα του ποταμού που λέγεται Κηφισός. Πόσα παιδιά και γονείς θα περπατούσαν περήφανοι δίπλα στο ποτάμι που θα μπορούσε να αποτελεί ένα ακόμα σύμβολο της πόλης μας; Όλη η Ευρώπη είναι γεμάτη ποδηλατόδρομους. Αυτοί μπόρεσαν, εμείς γιατί δεν δοκιμάζουμε να γίνουμε ο πρωτοπόρος Δήμος αυτής της χώρας με ένα πιλοτικό ποδηλατόδρομο – πεζόδρομο που θα συνδυάζει φυσική άσκηση, ψυχαγωγία και ανάδειξη του φυσικού κάλλους της περιοχής μας;;;
Αθανάσιος Υφαντής
Κίρκης 2
Τηλ. 2102531139
Κιν. 6977805748
e mail:
|
